یکی از مشاغل مهم روستایی و عشایری در ایران، از همان دوران باستان، دست بافت‌هایی از قبیل؛ گلیم، جاجیم و ورنی بافی است که به دلیل نوع مواد اولیه آنها اطلاعات بسیار اندکی در مورد آنها، برجای مانده است. در این میان، داده های باستانی که بتوانند اطلاعاتی را در خصوص دست بافته های ایران در اختیار قرار بدهند بسیار اندک هستند. روستای آس با گورستانی مملو از سنگ مزارات با نقوش مرتبط با ورنی بافی، از جمله یافته های ارزشمند در این زمینه به حساب می آید. این گورستان نقشی اساسی را در تکمیل اطلاعات محققان در خصوص پیشینه ورنی بافی و همچنین تجهیزات مرتبط با آن، در دوره صفویه را ایفا می نماید.  حال این مقاله در نظر دارد با روش مطالعات توصیفی-تحلیلی و براساس مطالعات میدانی و کتابخانه ای ابزارالات مرتبط با ورنی بافی را در گورستان آس کلیبر مورد مطالعه قرار دهد. این پژوهش درصدد پاسخگویی به طوال زیر است: سنگ مزارات روستای آس می توانند شواهدی از ورنی بافی روستایی دوره صفویه و تجهیزات مرتبط با آن را ارائه نمایند؟ براساس این پژوهش مشخص گردید که ایجاد نقوش مرتبط با شغل متوفی در گورستان مذکور از سنت رایج بوده و دست بافته هایی از قبیل ورنی که از حرفه های مرتبط با مشاغل این روستا بوده است در سنگ مزارات نمود یافته است و ابزارآلات بافندگی از قبیل دار ورنی، دفتین، قیچی، شانه و چاقو بر روی قبر متوفی نقش شده است.